De buurman had enige tijd geleden bij mij aangebeld. Hij
wilde ons gezamenlijke schuurtje gaan slopen. Nu heb ik de afgelopen zes jaar
vier verschillende buren gehad en drie ervan wilden het schuurtje slopen dus het
verbaasde mij niet. Ik wilde mijn deel van het schuurtje behouden en mijn deel
was ook nog in prima staat. Dat deel van de buren niet. De vorige buren
ondernamen geen actie als ze mijn mooie deel zagen maar nu had ik een aanpakker
naast mij wonen. Hij ging tot actie over.
Ook de schutting tussen onze tuinen was rot en deze moest
ook vervangen worden. Nu was de schutting tevens de achterwand van mijn tuingereedschap
kast. Ik had met de buurman overlegd en we kwamen tot de conclusie dat mijn
kast kon blijven staan en dat de nieuwe schutting de nieuwe achterwand zou worden.
Hij zou op vrijdag zijn deel van de schuur en de schutting gaan slopen. Ik
hoefde er niet bij te zijn en ging die dag naar Amsterdam.
Toen ik terug kwam vrijdagmiddag uit Amsterdam en de tuin
binnenliep, zag ik mijn gereedschap kast in delen op grond in de tuin liggen. Er
was zeker iets mis gegaan. Even later werd er aangebeld. Het was de buurman die
een heel verhaal begon te vertellen. Op
een gegeven moment onderbrak ik hem maar en zei dat ik het niet leuk vond dat
hij mijn kast had gesloopt en hoe hij het ging oplossen. Hij begreep mij niet.
Het bleek dat hij begrepen had dat de kast gesloopt moest worden. Ik moest hier
even van bijkomen. Het bleek dat hij Zuid Afrikaans was en hoewel hij goed Nederlands
spreekt, snapt hij soms de gesprekken niet helemaal.
De volgende ochtend appte de buurman een plaatje van een
mooie kast en bood aan deze voor mij te kopen en in elkaar te zetten. Ik vond
het een aardig gebaar maar ik besloot een stellingkast te kopen voor mijn
gereedschap en dat in het schuurtje te plaatsen. Maar ik bedacht wel dat ik op
mijn hoede moest zijn voor deze voortvarende buurman.
Een paar dagen kwam de loodgieter om de afwerking van het
doorgezaagde dak van het schuurtje te gaan bekijken. Ik zorgde dat ik erbij was
want ik liet de buurman niet meer alleen. De afwatering was een probleem omdat op
het gesloopte deel had gezeten. En er was geen riool aan mijn kant waarop het
water kon worden geloosd. Dan neem ik een regenton, riep ik enthousiast en tot
mijn eigen verbazing. Dat vond de loodgieter een prima plan. Het moest wel een
klein tonnetje worden omdat anders de deur van de schuur niet meer openkon.
Na een paar uur op internet gezocht te hebben bestelde ik
een regenton met toebehoren die een paar dagen later bij de Hema zou worden
bezorgd. De Hema zit maar op 800 meter van mijn huis dus dat ging wel goed komen.
Ik was helemaal trots op mezelf. Goed bezig. Dus toen ik de volgende dag
vrienden op bezoek kreeg vertelde ik trots over mijn regentonnetje. Ze waren
niet erg onder de indruk. Het dakje was te klein voor een goede opbrengst van
water. Als ik nu eens een tweede ton nam voor het dak van het huis dan kon ik
de tuinslang daar op aansluiten en echt stappen maken. Ik was meteen om.
Dus de volgende dag ging ik weer zoeken op internet, maar
dat bleek nog lastig. De ton moest in
huis zijn voor de loodgieter kwam, want dan kon hij hem meteen
aansluiten. Een grote ton kon je niet bij de Hema laten bezorgen en anders moest
je van 8.00 tot 22.00 thuis blijven omdat hij in dat tijdvak kon worden
bezorgd. En het was een hele puzzel met kraantjes, overlopen, aansluitingen en
overloop.
Mijn ex kwam langs en die opperde dat ik de regenton ook
gewoon kon afhalen. Dus ik begon een tweede zoektocht: bij welk tuincentrum of
bouwmarkt kon ik een regenton afhalen. Er was een goede beschikbaar op 20
kilometer afstand. We besloten er een dagje uit van te maken en het ding op te
gaan halen met de auto. We kochten een ton en een koppelstuk maar er was de voet
van de regenton was uitverkocht. Volgens de winkelbediende was dat geen probleem.
Je kon zelf van stenen een voet bouwen, dit is nog stabieler ook verzekerde hij
ons. Nu had ik nog stenen liggen dus dat ging goed komen.
Thuis aangekomen gingen we aan de slag en bouwden we een
ophoging van stenen en plaatsten we de ton erop. Voldaan gingen we in de tuin
zitten met een kopje koffie. Ik keek naar de regenton. Mijn hemel, wat een lelijk
gevaarte. Had ik het maar niet gekocht. En ik kreeg er nog één in mijn tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten