Sinds Corona ben ik ’s avonds niet meer op pad geweest. Ik
was er al geen fan van, maar na 2 jaar lekker op tijd naar bed, ben ik er
helemaal klaar mee. Ik wil lekker om 21.00 uur naar bed zodat ik om 5.00 uur
fris en fruitig mijn bed uitstuiter.
Maar je leven wordt wel supersaai erdoor omdat alle optredens
’s avonds zijn. Daarom speur ik het internet af om festivalletjes en
toneelvoorstellingen op zaterdag en zondagmiddag te spotten. In de zomer zijn
er best veel festivals en kom je nog aan je trekken. Maar in de winter wordt
het lastiger.
Nu had ik een klein punkfestivalletje in Krommenie gespot
van 15.00 -18.00 uur en ik was vastbesloten te gaan. Maar toen de datum dichterbij
kwam ging ik twijfelen. Het was wel een roteind weg. Ik zou pas om 20.00 uur
thuis zijn. En het regende en ik moest 20 minuten lopen naar het jeugdhonk waar
de feestvreugde zou plaatsvinden.
Maar in het voorjaar was ik ook niet naar UB40 gegaan bij
het Bevrijdingsfestival omdat ik het optreden te laat vond. Ik voelde me nog
een maand lang, de saaiste persoon van Nederland. Dus misschien was het toch
een goed plan om te gaan. Bovendien leken de weerberichten mee te vallen.
Ja ik had besloten te gaan.
De dag van tevoren belde Ex S. Hij was genomineerd voor de
Arti Shock prijs van de galerie. De uitreiking zou zondagmiddag zijn. Ik zou wel een harteloze bitch zijn als ik
niet op kwam dagen. Dus ik besloot dan maar naar de feestelijke uitreiking van
de prijs te gaan en het punkfestival te laten schieten. Ik ben ook de
accountant van de galerie, dus ik was al uitgenodigd. Zo maakte ik ook nog een
goede zakelijke indruk. Maar een beetje tuttig was het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten